Zasady przyjmowania artykułów do czasopisma „Liturgia Sacra”

Autorzy zgłaszający artykuły do publikacji proszeni są o przygotowanie tekstów w oparciu o poniższe wskazania.

I. Zasady ogólne

Redakcja zastrzega sobie prawo do nanoszenia korekt językowych oraz wyboru artykułów według kryterium jakości i merytorycznej spójności. Procedura recenzowania artykułów zgłaszanych do czasopisma jest zgodna z wytycznymi Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W celu zapewnienia właściwej oceny artykuły są recenzowane przez niezależnych ekspertów z danej dziedziny z zachowaniem reguły podwójnej anonimowości (double-blind review). Wersja artykułu przekazana recenzentowi oraz recenzja, którą otrzyma autor, nie będzie zawierała nazwisk i afiliacji. Na podstawie uzyskanych ocen redakcja podejmuje decyzję o odrzuceniu, przyjęciu albo odesłaniu publikacji do autora w celu naniesienia poprawek. Termin na naniesienie poprawek przez autorów wynosi 7 dni. Po przyjęciu artykułu do druku autor otrzyma umowę wydawniczą, która określa szczegółowy opis przeniesienia praw majątkowych do artykułu. Ponadto autor proszony jest o dołączenie do tekstu głównego streszczenia (max. 1000 znaków ze spacjami, tj. ok. pół strony) z tytułem i słów kluczowych w języku polskim i angielskim, oraz wykazu użytej przy redakcji tekstu bibliografii, a także noty biograficznej (uzyskany stopień naukowy, specjalizacja naukowa, aktualnie pełnione funkcje i zajmowane stanowiska, miejsce pracy) oraz adres, e-mail lub telefon. Zamiar publikacji artykułu w czasopiśmie „Liturgia Sacra” jest jednoznacznym wyrażeniem zgody na zamieszczenie w nocie biograficznej adresu e-mail lub — w przypadku jego braku — adresu poczty tradycyjnej w celu umożliwienia bezpośredniego kontaktu czytelników z autorem.

Do artykułu powinna być dołączona deklaracja autora (lub w przypadku pracy zbiorowej — osoby zgłaszającej tekst): podpisaną deklarację autorską należy przesłać na adres redakcji lub w postaci skanu dołączyć do pliku (deklarację można podpisać za pomocą bezpiecznego podpisu elektronicznego). Tekst deklaracji znajduje się w ostatniej części każdego numeru czasopisma oraz na dole niniejszej strony. 

Artykuł należy przesłać w wersji papierowej oraz w formie pliku elektronicznego (*.odt, *.rtf lub *.doc) wraz z dołączonymi czcionkami, jeśli różnią się one od Times New Roman (chodzi głównie o znaki greckie, syryjskie, hebrajskie, etc.). 

II. Redagowanie tekstu głównego

Formatowanie powinno ograniczać się do najbardziej podstawowych kodów. Poza opisem bibliograficznym należy używać podstawowej odmiany czcionki (bez podkreśleń, pogrubień i innych wyróżnień graficznych). Kursywę można stosować dla wyróżnienia pojedynczych wyrazów.

  1. Zalecane parametry formatowania:
    - krój czcionki Times New Roman;
    - wielkość czcionki 12 punktów w zasadniczym tekście, a 10 punktów w przypisach;
    - odstęp między liniami 1,15 punktów w tekście głównym, 1,0 w wyodrębnionym cytacie (powyżej 3 wersów) oraz w przypisach;
    - wyodrębniony cytat powinien cechować się wcięciem zarówno z lewej jak i z prawej strony.
  2. W tekście głównym artykułu rozwinięcie imion własnych stosujemy wówczas, gdy pojawiają się one po raz pierwszy lub na początku akapitu (np. Jan Aleksander Kowalski, gdy przywołany jest po raz pierwszy, przy kolejnym odwołaniu piszemy J.A. Kowalski).
  3. Tytuły dzieł lub dokumentów przytaczane w tekście zapisywane są kursywą – wyjątek stanowią tytuły czasopism, które zapisujemy w cudzysłowie.
  4. Odnośnik do przypisu zapisany jest cyfrą arabską; jeśli znajduje się on na końcu zdania umieszczamy go przed kropką.
  5. Sygnatury biblijne zapisujemy w tekście głównym.
  6. Ryciny przeznaczone do publikacji muszą mieć dobrą jakość i mogą być zapisane w następujących formatach: *.tiff, *.jpg, *.cdr (rozdzielczość nie mniejsza niż 300 dpi).
  7. Publikowane obrazy i treści nie mogą naruszać praw autorskich innych podmiotów. Umieszczenie w materiałów chronionych prawem autorskim będzie możliwe pod warunkiem dostarczenia przez Autora do Redakcji pisemnej zgody właściciela tychże praw (dotyczy to także materiałów internetowych).

III. Redagowanie przypisów

  1. Zapis przecinkowy. Inicjał imienia i nazwisko autora (Kapitalikami), tytuł dzieła lub artykułu (kursywą), miejsce wydania i rok (bez nazwy wydawnictwa), cytowane strony – oddzielone są od siebie przecinkiem; jeżeli dany przypis przytacza kilka publikacji, ich opisy bibliograficzne oddzielamy średnikiem. Przypisy numerujemy cyframi arabskimi.
  2. Opis bibliograficzny wydawnictwa zwartego oraz publikacji wchodzącej w skład wydawnictwa zbiorowego lub seryjnego powinien zawierać kolejno następujące elementy:
    - inicjał imienia i nazwisko autora lub inicjały imion i nazwiska autorów; jeżeli autor posługuje się dwoma imionami inicjałów nie rozdzielamy spacją; jeżeli mamy do czynienia z dziełem zbiorowym, w którego powstaniu brało udział wielu autorów, to należy ograniczyć się do podania trzech pierwszych zastępując nazwiska pozostałych skrótem: – in.; po inicjale imienia i nazwisku redaktora lub redaktorów albo wydawcy naukowego dopisujemy w nawiasie skrót (red.), (oprac.) lub (wyd.); nazwiska piszemy Kapitalikami i oddzielamy je od siebie przecinkami;
    - tytuł publikacji i podtytuł oddzielony od tytułu kropką; tytuł i podtytuł piszemy kursywą;
    - części wydawnicze – np. tomy, podajemy cyframi rzymskimi (t. II, cz. II);
    - miejsce i rok wydania; numer wydania zaznaczamy cyfrą arabską, umieszczoną w indeksie górnym po roku wydania; brak miejsca wydania zaznacza się skrótem bm., brak roku wydania skrótem br., brak miejsca i roku wydania skrótem bmr.;
    - wykaz stron; poprzedzony skrótem, np. s. = strona, strony; k. = kolumna, kolumny; cyfry należy łączyć pauzą (nie myślnikiem!) bez odstępów lub rozdzielić przecinkiem, jeżeli strony nie następują po sobie;
    - jeżeli publikacja jest częścią pracy zbiorowej w celu umiejscowienia jej w opublikowanym kontekście stosujemy formułę „w:";
    - w przypisach stosujemy skróty polskie (nie łacińskie) w następujących formatach: tamże, TENŻE, TAŻ, TYCHŻE, por., zob.
    - nie stosujemy skrótów: „dz. cyt", „art. cyt.", ale skracamy jedynie tytuł dzieła do dwóch-trzech wyrazów (bez wielokropka), po czym stawiamy przecinek i numer strony;
    - bibliograficzny opis czasopisma składa się z tytułu zapisanego w cudzysłowie (lub jego skrótu – wówczas pomijamy cudzysłów), numeru kolejnego i/lub zeszytu, roku publikacji zapisanego w nawiasie cyframi arabskimi, numeru stron. Skróty podajemy zgodnie z: J. WARMIŃSKI – in., Encyklopedia Katolicka. Wykaz skrótów, Lublin 1993;
    - jeśli autorem jest instytucja (np. Kongregacja ds. Duchowieństwa) lub jest to zbiór dokumentów (np. Sobór Watykański II) jej nazwę zapisujemy Kapitalikami, jak w przypadku każdego autora;
    - jeśli dzieło cytowane ma wpisanych więcej niż jedno miejsc wydania wpisujemy tylko pierwsze z nich;
    - przy cytowaniu dokumentów soborowych za pierwszym razem podajemy informację z jakiego zbioru pochodzą, a przy każdym następnym odwołaniu zapisujemy tylko nazwę konkretnego dokumentu i numer, do którego odnosi się przywołana myśl;
    - odwołanie się do serwisu internetowego musi być opatrzone datą dostępu.

IV. Przykłady przypisów dolnych:

  • przypis z monografii:

1K. Dola, Dzieje Kościoła na Śląsku. Średniowiecze, cz. I, Opole 1996, s. 29–35.

  •  przypis z rozdziału z pracy zbiorowej:

2A.S. Jasiński, Chleb i wino w Starym Testamencie, w: T. Dola (red.), Ineffabile Eucharistiae donum. Księga pamiątkowa dedykowana Biskupowi Alfonsowi Nossolowi Wielkiemu Kanclerzowi Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego z okazji 65. rocznicy urodzin oraz 20-lecia święceń biskupich, Opole 1997, s. 187–202. 

  •  przypis z pracy, redagowanej przez wielu autorów:

3S. Brock, A.M. Butts, G.A. Kiraz – in. (red.), Gorgias Encyclopedic Dictionary of the Syriac Heritage, Piscataway 2011, s. 150–155.

  • przypis z artykułu w czasopiśmie:

4M. Potoczny, Liturgie katolickich Kościołów Wschodnich wobec reformy liturgicznej Vaticanum II, „Liturgia Sacra” 19 (2013), nr 2, s. 385–396.

  • przypis z dzieła przetłumaczonego na j. polski:

5P. Evdokimov, Sztuka ikony. Teologia piękna, tł. M. Żurowska, Warszawa 2006, s. 16. 

  • kolejne powoływanie się na tego samego autora co wyżej:

6Tenże, Prawosławie, Warszawa 2003.

  • powoływanie się na tę samą pozycję, co wyżej:

7Tamże, s. 18.

  •  przypis z dzieła wcześniej przywołanego w toku przypisów:

8A.S. Jasinski, Chleb i wino, s. 199.

  •   przypis z dzieła wcześniej przywołanego w toku przypisów, będącego jedną z kilku publikacji jednego autora:

9V. Poggi, Panorama, s. 33. 

  • przypis odwołujące się do serwisu internetowego:

10M. Owczarek, Gesty i postawy liturgiczne, http://www.oaza.kapucyni.pl/index.php/liturgia/gesty-i-postawy (09.11.2014).

 

Oświadczenie autora PL doc                     Oświadczenie autora PL pdf

Declaration of the Author doc                   Declaration of the Author pdf

 

Box PDF

Click Here